De plaats waar Jezus het brood brak

  De plaats Emmaus ligt aan het kruispunt van de wegen naar Jeruzalem en de verbinding tussen het Noorden en het Zuiden van het land, op de vruchtbare vlakte van de Sjeféla.

Emmaus-Nicopolis air view

  In de oudheid stond deze plaats bekend als “een plaats van heerlijk water, een aangename oase” De naam Emmaus komt van het Hebreeuwse woord “Chammot”, dat “hete bronnen“ betekent. In de derde eeuw na Chr.,  kreeg de stad de nieuwe naam Nikopolis, “Stad van Overwinning” in het Grieks.

• De oude geschiedenis

De rijke historie van  Emmaus wordt gekenmerkt door het voorbij trekken van vele veroveraars en beroemde mensen. Het boek Joshua vertelt hoe de zon en de maan stil stonden boven de nabij gelegen Ayalon vallei, terwijl de Israelieten tegen hun vijanden vochten. In 165 v. Chr. behaalde Judas de Maccabeeër in deze buurt een belangrijke overwinning tegen de Griekse troepen van  Nikanor. Dit opende de weg naar Jeruzalem en maakte het voor de Joden mogelijk om de Tempel te zuiveren en opnieuw in te wijden; de overwinning wordt ieder jaar op het feest van Channuka gevierd.

  De stad Emmaus  werd vernietigd door een Romeinse invasie leger in 30 n. Chr. en werd een eenvoudig dorp, waar Jezus na zijn opstanding, zijn leerlingen ontmoette, die Hem herkenden bij het breken van het Brood. De opstanding van Christus,   zoals de zon dat doet, verschijnt in de geschiedenis en neemt de mensheid op en verandert deze door het mysterie van de Eucharistie. In de derde eeuw  n. Chr. werd de stad herbouwd door de Romeinen en de eerste christelijke gemeenschap ontstond hier.

•  Het Evangelie volgens Lucas 24, 13-35.

 Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet en honderdzestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen.  Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee,  maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze hem niet herkenden.  Hij vroeg hun: ‘Waar loopt u toch over te praten?’ Daarop bleven ze somber gestemd staan. Een van hen, die Kleopas heette, antwoordde: ‘Bent u dan de enige vreemdeling in Jeruzalem die niet weet wat daar deze dagen gebeurd is?’  Jezus vroeg hun: ‘Wat dan?’ Ze antwoordden: ‘Wat er gebeurd is met Jezus uit Nazaret, een machtig profeet in woord en daad in de ogen van God en van het hele volk.  Onze hogepriesters en leiders hebben hem ter dood laten veroordelen en laten kruisigen.  Wij leefden in de hoop dat hij degene was die Israël zou bevrijden, maar inmiddels is het de derde dag sinds dit alles gebeurd is.  Bovendien hebben enkele vrouwen uit ons midden ons in verwarring gebracht. Toen ze vanmorgen vroeg naar het graf gingen,  vonden ze zijn lichaam daar niet en ze kwamen zeggen dat er engelen aan hen waren verschenen. De engelen zeiden dat hij leeft. Een paar van ons zijn toen ook naar het graf gegaan en troffen het aan zoals de vrouwen hadden gezegd, maar Jezus zagen ze niet.’  Toen zei hij tegen hen: ‘Hebt u dan zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft in alles wat de profeten gezegd hebben?  Moest de messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan?’  Daarna verklaarde hij hun wat er in al de Schriften over hem geschreven stond, en hij begon bij Mozes en de Profeten.  Ze naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof hij verder wilde reizen.  Maar ze drongen er sterk bij hem op aan om dat niet te doen en zeiden: ‘Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde.’ Hij ging mee het dorp in en bleef bij hen. Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun.  Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem. Maar hij werd onttrokken aan hun blik. Daarop zeiden ze tegen elkaar: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?’  Ze stonden op en gingen meteen terug naar Jeruzalem, waar ze de elf en de anderen aantroffen,  die tegen hen zeiden: ‘De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en hij is aan Simon verschenen!’  De twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood.

 

Archeologische terrein

1.Een Basiliek bestaande uit drie

 schepen (5 n.Chr.), 

herbouwd  in kleinere afmetingen 

door de Kruisvaarders (12e eeuw);

2. Griekse inscriptie;

3. Zuidelijke apsis met relikwieënnis;

4. Doopkapel (5e n. Chr.);

5. Ruïne van de noordelijke Basiliek;

6. Overblijfselen van de mozaïeken;

7. Steengroeve;

8. Antiek gebied met graven;

9. Overblijfselen van mozaïeken;

                                                                                                                                        10.Huis van de Bisschop van Nikopolis.

• Een bedevaartsplaats

Gedurende de Byzantijnse periode werd Emmaus - Nikopolis een belangrijke bisschopszetel. In de vierde (4e) en vijfde (5e) eeuw werden hier twee basilieken gebouwd op de plaats van de ontmoeting van Christus met Zijn leerlingen. Het heiligdom werd verwoest door de Perzische invasie en  wederom door de Arabische invasie in de 7e eeuw en het werd door de Kruisvaarders herbouwd in de 12e eeuw.  Helaas hebben de herbouwde basilieken het koninkrijk van de kruisvaarders zelf niet overleefd. De christelijke aanwezigheid op deze plek verdween. Pas in 1878, op initiatief van de Heilige Maria van Bethelehem, heeft het klooster van de Karmelieten het terrein verworven. Sinds die tijd is het opnieuw een bedevaartsoord geworden.

  Archeologische opgravingen in 1880, 1924  en recentelijk hebben de overblijfselen van twee imposante Byzantijnse basilieken met mooie mozaïeken, een doopfont alsmede de overblijfselen van de Kruisvaders kapel blootgelegd. U kunt ook het gebouw op de heuvel bezoeken, dat in de jaren 1930 werd gebouwd door de Paters van Betharram en waar u een museum vindt met de mooiste mozaïeken  van het terrein. Vandaar is een mooi uitzicht op de kapel van de Gemeenschap van de Zaligsprekingen (Beatitudes), die hier sinds 1993 woont.

 

 

 

 

 

•  De Gemeenschap van de Zaligsprekingen

 Sinds 1993 heeft de Kerk de gemeenschap van de Zaligsprekingen (Beatitudes) belast met de zorg en het onderhoud van het terrein. Dit is een Katholieke charismatische gemeenschap, gesticht in Frankrijk in 1973 door Ephraim .

  Het is een gemengde gemeenschap van leken, priesters, gezinnen, nonnen en monniken. De naam van de gemeenschap komt van Jezus’ predikatie op de berg:

 “Gezegend zijn de armen van geest . . . .”

  De gemeenschap is in Israël aanwezig sinds 1975. De gemeenschap werkt aan  wederzijds begrip en  verzoening tussen Joden en Christenen.

Wij heten iedereen welkom die de plaats wil komen bezoeken en er wil komen bidden. Het is ook mogelijk om deel te nemen aan de gebedsdiensten van de Gemeenschap.

  Bezoekers worden aangemoedigd om een bijdrage te leveren aan de restauratie en  in stand houding van de site. Uw vrijgevigheid stellen wij enorm op prijs.

Ons postadres is: P.O.B. 638, 7210601 Ramla, Israel