Emaus Nikopolis

Miejsce, w którym Jezus połamał chleb

Historia starożytna

Bogata historia Emaus odznacza się przemarszami licznych zdobywców i znanych ludzi. Księga Jozuego opisuje jak to Słońce i Księżyc zatrzymały się nad pobliską doliną Ajalon, podczas gdy Izrael walczył ze swoimi wrogami. W 165 roku przed Chrystusem Juda Machabeusz odniósł tutaj ważne zwycięstwo nad greckimi wojskami Nikanora. Otworzyło to drogę do Jerozolimy i umożliwiło Żydom oczyszczenie Świątyni i odnowienie kultu. Zwycięstwo to jest obchodzone corocznie jako święto Chanuka.

Miasto Emaus zostało zniszczone w trakcie rzymskiej inwazji i w 30 roku naszej ery było zwykłą wioską, gdzie Jezus po swoim zmartwychwstaniu spotkał swoich uczniów, którzy rozpoznali go po łamaniu chleba. Odtąd "nieśmiertelny i wielki, wspaniały Chrystus oświeca wszystkie istoty jaśniej niż słońce. Dlatego dla nas, którzy w Niego wierzymy, zaczyna się dzień światła, długi i wieczny, który nie gaśnie - mistyczna Pascha" (św. Hipolit). W trzecim stuleciu po Chr. miasto zostało odbudowane przez Rzymian i pojawiła się tutaj pierwsza wspólnota chrześcijańska.

Emaus w Ewangelii wg św. Łukasza 24, 13-35:

 Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sto sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało». Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».